Originals Coverstory

Samen dagelijks werken in De Tacklebox is leuk maar samen vissen is nog leuker. Onder dat motto plannen Matthijs en ik dit voorjaar enkele sessies.

Matthijs weet dat er op een oud idyllisch kanaal nog een paar oeroude schubs zwemmen, dus mijn interesse is snel gewekt. Gewapend met een polaroidbril en een paar zakken boilies gaan we op pad.

 

Een oud idyllisch kanaal met helder water. Ik hou ervan!

Een oud idyllisch kanaal met helder water. Ik hou ervan!

 

Op lange kanalenstelsels is het belangrijk om eerst goed te lokaliseren voordat je gaat vissen. Vooral in periodes voor de paai kunnen karpers enorm samenscholen, waardoor in bepaalde zones veel vis zwemt terwijl er op andere delen van het water geen vis is te vinden. Lokalisatie is dus extreem belangrijk en staat bij mij op stip op nummer 1!

 

Gewapend met een polaroidbril gaan we op jacht naar de karpers.

Gewapend met een polaroidbril gaan we op jacht naar de karpers.

 

Omdat het voor mij qua afstand lastig is om dagelijks aan het water te zijn wordt Matthijs opgezadeld met de dankbare taak om te vis op te speuren. De deal is dat ik het voer verzorg, in dit geval de nieuwe Maple Pistache boilie, en dat Matthijs de karpers opspeurt en de stekken voorziet van voer.

 

We kiezen ervoor om te voeren met de Maple Pistache Boilie, 1 van de toppers uit de range van Originals.

We kiezen ervoor om te voeren met de Maple Pistache Boilie, 1 van de toppers uit de range van Originals.

 

Zo gezegd zo gedaan en al snel is Matthijs een groep karpers op het spoor. Onder de lelievelden tussen de rietstengels verraden enkele brede ruggen de aanwezigheid van een paar serieuze oude kanaalbakken. Vol enthousiasme heb ik Matthijs aan de telefoon en enkele minuten later gaat de eerste twee kilo voer te water. Om de karpers goed te laten zwemmen kiezen we ervoor om het kanaal over een lengte van 200 meter aan te voeren. De vissen worden dan overal geconfronteerd met ons voer en ze zullen langer blijven hangen dan wanneer je een compacte berg voer ergens neer gooit.

 

In het heldere water hebben we de vissen snel gevonden..

In het heldere water hebben we de vissen snel gevonden..

 

Omdat het voorjaar grillig is en kanaalvissen zich snel verplaatsen kiezen we voor een mobiele aanpak. De vis opspeuren, twee keer twee kilo voeren en vervolgens een nacht vissen. Bij succes herhalen we de truc en wanneer we blanken verkassen we naar een andere stek. Na twee dagen voorvoeren is het dan eindelijk zover. We gaan los!

Bij aankomst splitsen we ons op. Matthijs pakt de linkerkant van de voerstek terwijl ik rechts ga zitten. Op die manier bewaren we rust op de oever en de lijndruk is minimaal. Het enige wat we doen is onze hookbaits subtiel droppen, de lijnen gooien we slap en we voeren voorzichtig enkele handjes boilies rond het haakaas.

 

Nog geen tien minuten later is het bingo en na een zenuwslopende dril sleept Matthijs de bak op de kant.

Nog geen tien minuten later is het bingo en na een zenuwslopende dril sleept Matthijs de bak op de kant.

 

Nog geen 10 minuten later is al het bingo. Matthijs zijn RX giert het uit en enkele seconden later zie ik hem met een kromme hengel staan. Ik ren naar hem toe en gewapend met een camera in de hand schiet in enkele plaatjes. Het is al snel duidelijk dat de voerplek is gedomineerd door goede vissen want het gevaarte blijft op diepte doorbeuken. Pas 10 minuten later zien we een eerste glimp van de vis, een lange dikke kanaalschub. Na enkele zenuwslopende minuten schuift Matthijs uiteindelijk het net onder de brute vis. We maken een klein vreugde dansje en wanneer de vis eenmaal op de onthaakmat ligt genieten we nog meer. De vis zit vol op het voer want er is flink wat ontlasting te zien. Het is Matthijs zijn eerste vangst met de Maple Pistache boilie dus ik ben natuurlijk zo trots als een pauw. Terwijl Matthijs poseert in een sprookjesachtig decor schiet ik een serie mooie plaatjes.

 

Op de onthaakmat blijkt dat ze flink heeft gesnoept van ons voer.

Op de onthaakmat blijkt dat ze flink heeft gesnoept van ons voer.

 

Na het terugzetten genieten we samen van een biertje en we bekijken op het scherm van de camera de foto’s. Want die zijn toch wel erg mooi geworden. Maanden later worden we verrast door Franklin. Ik heb de foto gebruikt voor een artikel over voeren en afromen in Dé Karperwereld nummer 110 en precies deze foto is gekozen als coverfoto. Maanden later drinken we dus opnieuw een biertje en we proosten op Matthijs zijn cover.  Iedere keer als we de coverfoto ergens voorbij zien komen genieten we van het moment en keren we in gedachten even terug naar deze supervette vangst. Want dat is het, een supervette vangst.

 

We maken een mooie serie foto's en Matthijs is zichtbaar onder de indruk van zijn vangst.

We maken een mooie serie foto’s en Matthijs is zichtbaar onder de indruk van zijn vangst.

 

Auteur: Martin Post